Tom's Place (B) Blues 'n Roots Missy Sippy Gent (10-10-2023) reporter & photo credits: Marcel info club: Missy Sippy © Rootsville 2023

En hopla, weer op weg naar Gent voor een volgend optreden. Een voor mij totaal onbekend duo was daar door Marie & co uitgenodigd. Gezien ik in het verleden al tal van leuke ontdekkingen heb gedaan in de Missy Sippy, zorgde ik er alvast voor dat ik deze twee jongens mocht ontdekken. Ik heb het hier over Tom’s Place, waarschijnlijk een naam die bij velen onder jullie alvast ook geen belletje doet rinkelen.

Tom Verhoeven (harmonica, zang) uit Zondereigen Baarle Hertog en Pieter Place (gitaar, percussie) uit Tilburg kennen elkaar van bij de band The Antone's. Als nevenproject hiervan ontstond het duo Tom's Place, vanuit een gezamenlijke liefde voor de vooroorlogse blues stijlen. Tom en Pieter verenigen het noorden en het zuiden van de VS in zowel bekende nummers als eigen werk. Ze mengen het geluid van Chicago en de Delta op een volstrekt eigen authentieke manier. Dit kon dus alvast niet misgaan vermoedde ik.

Heel veel volk was er niet komen opdagen, maar wel genoeg om het ietwat gezellig te maken en daar hadden de warme najaar temperaturen veel mee te maken. Men zat liever op een terrasje dan een concert mee te pikken. Ieder zijn ding, maar ik was al meteen van in het begin verkocht toen het duo ‘Drunken Hearted Man’ van Robert Johnson aanzette. Iedere muziekliefhebber had zo beet dat het alweer een fijne avond zou worden. Na ‘Baby Pleas Don’t Go’ van Muddy Waters kregen we met ‘Sleeping On The Ground’, eentje van Sam Myers en gaven de jongens aan dat er mocht gedanst worden op ‘’Rats In My Kitchen’ van Sleepy John Estes. Wel, wel, van een leuk begin gesproken. Goed op elkaar ingespeeld deze twee. Fijn harmonicawerk van Tom , die daarenboven een fijne stem heeft die past bij de gekozen songs en Pieter die steeds met een gelukzalige glimlach op zijn gitaar tokkelt en af en toe de slide bovenhaalt. De perfecte match.

Een nummer als ‘Sweet Blood Call’ van Louisiana Red hoor je wel heel weinig, maar deze twee halen het van onder het stof. Tijd voor Mississippi John Hurt met het knappe ‘Nobody’s Dirty Business’ en ‘Poor Boy’ van RL Burnside. Schitterende keuze van songs, al zeker voor een liefhebber als mezelf, maar ook de songs van eigen makkelijk worden niet vergeten zoals met het mooie ‘Searchin’ om de eerste set in stijl af te sluiten met wat gospel en ‘God Don’t Never Change’ van Blind Willie Johnson. Nou dat kon al tellen en we waren nog maar half weg.

Na de korte pauze keerde het duo even enthousiast terug en gingen verder op hetzelfde élan startend met , alweer niet voor de hand liggend, ‘Take A Little Walk With Me’ van Robert Lockwood Jr, waarna Tom zijn harmonica liet schitteren in een zeer swingend instrumentaaltje dat gevolgd werd door ‘Two Headed Woman’ van Junior Wells en ‘Rock Me Me Mama’ van Lightnin Hopkins. Na ‘Evil On My Mind’ kwamen we terug bij Burnside met ‘Going Down South’. Het duo kent zijn blues monumenten dat is overduidelijk maar gaat niet de klassieke toer op met de gekende nummers, neen ze pikken er de juiste songs uit die weinigen aandurven. Zoals ook ‘Commit A Crime’ van Howlin’ Wolf of Jimmy Rogers’ ‘Going Away Baby’, maar ze vergeten ook niet de bekende liedjes aan de man te brengen als bij ‘Can’t be Satisfied’ en ‘Rollin’ And Tumblin’van Muddy Waters. Maar toch gaan ze toch nog terug naar de niet voor de hand liggende dingen en werd afgesloten met ‘Poor Black Mattie’, alweer een knaller van RL Burnside.

Ondanks het feit dat een deel van het publiek niet echt voor het optreden kwam en geregeld er moesten worden aan herinnerd dat er ook mensen voor de muziek kwamen, vroegen de echte liefhebbers een bisser en dat kregen ze ook en dat was meer dan verdiend. Er werd op gepaste wijze afscheid genomen van de Gentse joint.

Dit was er alweer eentje om in te kaderen. Ondanks het geroezemoes, was het alweer genieten geblazen met deze twee toppers. Het mengen van Chicago blues met de blues uit de Delta werkt wonderwel en op de muzikale kwaliteiten van het duo is helemaal niets aan te merken, wel integendeel. Deze twee gasten zijn een aanrader voor elk podia in ons land. Just do it !

Marcel